برای مصون ماندن از شر اشرار و حسودان و دجالان رزوگار و ایمنی از فتنه آن ها باید این آیات را خواند و نیز
مجموعه این هفت آیه برای عزت و کرامت بخشیدن به انسان ها و عزیز و محترم کردن آن ها می باشد هر کس
به عدد کبیر این هفت آیه که ۲۹۵۰۶ است بخواند عامل این آیات گشته و نزد همه کس محترم و عزیز می گردد و
کسی از سخنانش تجاوز نمی کند و هر جا رود او را دوست بدارند و باید که در مدت ۱۲۰ روز ختم این آیات معظم
را به اتمام برساند بدین صورت که روزی ۲۴۶ مرتبه این آیات را تلاوت کند و در روز آخر ۲۳۲ مرتبه بخواند تا عامل
کامل این آیات گردد حال اگر می خواهد نزد امیر پادشاه و یا هر بزرگی رود این آیات را خوانده بر خویش بدمد و نزد
آن ها برود پیش آن ها عزیز گشته و خواسته هایش برآورده شود و سخنش در دل هر کسی نشیند .
در این زمینه روایتی نقل شده از حضرت علی علیه السلام که روزی پیامبر صل الله علیه و آله نزد من آمدند و
فرمودند که یا علی آیا چیزی به تو بیاموزم که اگر تمام آسمان ها و زمین و جمیع مخلوقات و جن و انس گرد هم
آیند تا به تو آسیبی رساند هیچ کس بر تو پیروز نگردد . گفتم بلی یا رسول الله فرمودند هفت آیه در قرآن است
که هر کس آن ها را بخواند و یا بنویسد و با خود داشته باشد خداوند تعالی به برکت این آیات هزار شر و بدی
از نامه اعمال او پاک می گرداند و به جای آن هفتاد هزار حسنه در نامه اعمال او بنویسد و هفتاد هزار قصر
در بهشت برای او بسازد و هفتاد هزار حوری به او ببخشاید و هم چنین هفتاد هزار پارچه از پارچه های بهشتی
به او بپوشاند و حامل این آیات در روز قیامت به برکت این آیات مورد لطف و کرم خداوندی قرار می گیرد و باید
توجه داشت که طریقه دمیدن این ایات به این شکل است که پس از خواندن آیه اول به مقابل خود بدم و پس از
خواندن ایه دوم به پشت سر خود و پس از خواندن آیه سوم به بالای سر خود و پس از خواندن آیه چهارم به
سمت پایین خود و پس از خواندن آیه پنجم به طرف راست خود و بعد از آیه ششم به طرف چپ خود و بعد
از خواندن آیه آخر بر تمام اعضای بدن خود بدم و فوت کن
و در مورد تعداد خواندن آیات اگر شخصی وقت خواندن ۲۴۶ مرتبه در روز را ندارد می تواند روزی سی و یک
مرتبه بخواند و در مورد این آیات کمترین تلاوت چهار مرتبه می باشد و شرح و بسط این آیات زیاد باشد تا عامل
به آن ها پی ببرد . ایات این است :
بسم الله الرحمن الرحیم
توبه آیه ۵۱
قُل لَّن یُصِیبَنَا إِلاَّ مَا کَتَبَ اللّهُ لَنَا هُوَ مَوْلاَنَا وَعَلَى اللّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ
انعام آیه ۱۷
وَإِن یَمْسَسْکَ اللّهُ بِضُرٍّ فَلاَ کَاشِفَ لَهُ إِلاَّ هُوَ وَإِن یَمْسَسْکَ بِخَیْرٍ فَهُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدُیرٌ
هود آیات ۶ و ۵۶
وَمَا
مِن دَآبَّةٍ فِی الأَرْضِ إِلاَّ عَلَى اللّهِ رِزْقُهَا وَیَعْلَمُ
مُسْتَقَرَّهَا وَمُسْتَوْدَعَهَا کُلٌّ فِی کِتَابٍ مُّبِینٍ
إِنِّی
تَوَکَّلْتُ عَلَى اللّهِ رَبِّی وَرَبِّکُم مَّا مِن دَآبَّةٍ إِلاَّ
هُوَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا إِنَّ رَبِّی عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ
عنکبوت آیه ۶۰
وَکَأَیِّن مِن دَابَّةٍ لَا تَحْمِلُ رِزْقَهَا اللَّهُ یَرْزُقُهَا وَإِیَّاکُمْ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ
فاطر آیه ۲
مَا
یَفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِن رَّحْمَةٍ فَلَا مُمْسِکَ لَهَا وَمَا
یُمْسِکْ فَلَا مُرْسِلَ لَهُ مِن بَعْدِهِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ
زمر آیه ۳۸
وَلَئِن
سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ
قُلْ أَفَرَأَیْتُم مَّا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ إِنْ أَرَادَنِیَ
اللَّهُ بِضُرٍّ
هَلْ هُنَّ کَاشِفَاتُ ضُرِّهِ أَوْ أَرَادَنِی
بِرَحْمَةٍ هَلْ هُنَّ مُمْسِکَاتُ رَحْمَتِهِ قُلْ حَسْبِیَ اللَّهُ
عَلَیْهِ یَتَوَکَّلُ الْمُتَوَکِّلُونَ
صدق الله العلی العظیم
منبع : چشمه رستگاری ص ۴۳۴ و ۴۳۵